من بودم،
من هستم،
وتاآخرزمان خواهم بود.
زیراوجود مرا پایانی نیست.
من راه خود رااز فضاهای بیکران گشوده ،
دردنیای خیال پر کشیده ،
ودر آن بالا به حلقه ی نور نزدیک شده ام .
با وجود این بنگرید چگونه اسیر ماده ام.
من برای همیشه بر این سواحل گام خواهم زد،
درمیان ماسه و کف.
مد بلند دریا ردپای مرا خواهد زدود،
وباد کف را خواهد سترد.
اما دریا وساحل همیشه
باقی خواهند ماند.
آوای زندگی
جبران خلیل جبران(جاودانه ها)5/2/88
نوشته های دیگران()
